kapama gözlerini, aç!
aç ki, yırtılsın gizler...
kapalı perdeler ötesinde beni
sevdamla
mahkûm bilesin.
uyan, perdeyi arala
sabah olduğunu bilesin.
horozlar hep vaktinde mi öter?
yanılmaz mı sence saatler?
hiç bir şey tıpkısı değildir aynının
bazı günler uzunca uzun
bazen daha uzundur geceler.
ve;
mistik sevdalarla tam gaz
günler günleri yok eder.
böyle gelmiş böyle geçer ucuzluğunda,
sığınma ilkelce çözümlere
senindir çığsal sorun...
senindir gülen gözler,
senindir; sevmeyi bilirsen aşklar...
kulak ver fısıltılara,
duy sessizliği karanlık ötelerden.
yorgun kalbin atışıyla beni
kendinle dinle...
bu soluklar senin sevgili
bu nabız, bu sıcaklık, bu sevgi
varlığının ispatıdır aşkınla
ardından sürünenler.
bırak şu kahrolası mahmurluğu
işte sana, açık kalbim
işte, bileğini tutan ellerim...
uyan!
at ustünden mahmurluğu!
uyan!
hey uyuyan sevgili!
artık sabah olduğunu göresin,
uyan ki;
sevginin
var olduğunu bilesin...