Her yönden Arılar gelir
Koşarcasına gül üstüne
Birbiri ardına konup ondan faydalanmak için.
Ondaki cevheri nimeti alabilmek için.

Zavallı gül de zanneder ki
Arılar beni ne kadar çok seviyor,
Ama işin aslının öyle olmadığını
Anlayamaz ilk başta varamaz farkına.

Yüzüstü bırakılır bir müddet sonra
Hayatı döner bir anda tersine.
Düşünür kara kara,
Neden ne yaptım da yüz üst kaldım diye.

Çünkü arılar almıştır senden alacağını,
Kalmadı ki onlara verecek bir şeyin,
Daha ne diye sana gelip konsunlar ki,
Ancak yanından geçerken şöyle bakarlar da göz ucuyla,
Tebessüm eder belki acırcasına ve derki,
Çünkü bana verecek bir şeyin kalmadı,
Sen artı bana yaramazsın bak başının çaresine.

Şimdi sen bakıyorsun bak arılara,
Neden gelip konmuyorlar ki diye bana,
Hani ne oldu güzelliğin ve de gururun,
Çünkü sen busun açar ve bir müddet sonrada solarsın.

İnsan oğlu da öyle değil mi ki,
Elinde avcunda bir şeyler varsa,
Her tarafın Arkadaş,Akraba Eş Dost olur,
Senden iyi hiç kimse olmaz,
Ne zamanki düşersin o zaman,
O çok güvendiklerinin hiç biri elinden tutmaz....