Başlayan söz, küle gizlenen köz gibi
Çare olmadığın gibi vurma acı sözlerini
Gördün anladın belki sevdin bile beni
Susadığım yerden susturma beni


Maziye karışsa da sözlerimin her birisi
Yanağımdan süzülür kalbimin dinmez sızısı
Öldürmüş olsan da sendeki beni
Ben biran olsun çıkaramam içimden seni


Bazen yüreğimde anlamsız bir hüzün
Bazen çaresizliğim de gözyaşım
Yokluğunda kaybolmuşum özlemle arayışım
Bir gün olsun yüreğine değmedi sözlerim


Sevdan bilki yüreğime emanettir
Hasretim kelimelerin anlatamayacağı kadar
Kurşunun vuramayacağı kadar vurgunum sana
Yakıp geçti yaz, artık son bahar baksana


Acıyan ruhuma umut olmakta var
Susuyorum işte dil ve sözlere inat
Konuşsam kadere isyan edecek kadar
Susturdun içimi kanatana kadar


Aşkıma çoşan gönlümü susturdun
Kıymet bilmedin halden anlamadın
Beni hiçe saydın bıraktın ardında
Kavuşamadan tükendim aslında


sinem peri