“Âdemoğlu” dediğin insanın genel adı.
Fark etmez erkek, dişi… Böyle edilir yâdı.
Karakterler farklıdır… Benzemez tavrı, huyu…
İçinden mert olanı seçtikçe huzur buldum.

Yaşadım bu hayatı tatlısı, acısıyla…
Oturdum sohbet ettim; dinsizi, hacısıyla.
Kimisi ufuk açtı, kimisi kazdı kuyu…
Gösteriş ve riyadan kaçtıkça huzur buldum.

Çok çalıştım, yıprandım… Helâlden ağız tadım.
Bazen enayi dendi, bazen saf oldu adım.
Çekincesiz paylaştım soframda aşı, suyu…
Muhtaca tebessümü saçtıkça huzur buldum.

Yârenlerim çok oldu, gâhi garip, gâhi bey…
Hepsiyle hoş geçindim; olsam da muhalif rey.
İzale ettim daim zorlamadım şüyuu
Gönlümü garibana açtıkça huzur buldum.

Mühürledim nizânın demir kapılarını
Diktirmedim üstüne küflü yapılarını
Canlı durdu her daim imanım ve beş duyu
Ebedî Hakk yurduna göçtükçe huzur buldum.

-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
22.07.2015 – DENİZLİ.