Ey kötü yürekli insan,ey acımasız zalim!
Ne ettim de ben sana bunca zulmünü gördüm?
Önünden arkandan mı geçtim,saygıdan vaz geçmedim...
Eller tavuğuna kışt derken,ben horozunu besledim!
Sen nankörlükten vaz geçmedin,ben iyilikte sana yöneldim
Bu böyle sürdü yıllarca,hiç karşılık almadım,hep gücendim
Eline geçirmiştin kimsesizi,birkere zalimdin zalim!
Eller yanında,çok yüzüme güler de,sevdiğini söylerdin,oysa halim?
Biz bize iken ben bilirdim,masum çocuk gibi,şiddetini içime sindirdim
Ben seni tanıdığımda,elliye yakın yaştaydın,olgunluk nerede,sanki deliydin
Şimdi şaşıyorum düşündükce eski günleri,niye bu acıyı çekmiştim?
Her şey ama her şey,prensiplerimi bozmamak içindi,önemlisi güllerim....
Oysa illa da oldurmadın,zaferinle öğün,yokum işte gittim.
Öylesine dolmuştum ki sandım artık tükendim bittim!
Neden hep acılar beni bulduçektim çektim hep medetsizdim!
Baktım ki sonbaharımdayım,şimdi ümitlerim ile tok,ama tek yerde yalnız ümitsizim.

02.06.1988.Balıkesir.
Müfide Decdeli.