Ordu, toplam 1000 kişilik bir kuvvetti.
Uhud’a doğru ilerledi. Şeyhayn denilen yerde geceledi.
Muhammed B. Mesleme devriye görevini üstlendi.
Sabah vakti ordu Uhud’a haraket etti.

Abdullah b. Ubey b. Selûl bir kere daha gerçek yüzünü gösterdi.
"Biz kendimizi ve çocuklarımızı göz göre göre ölüme atacak divâne miyiz?" dedi.
300 münafık taraftarıyla orduyu terk etti.
Buda Peygamber(s.a.v)’e ve Onun aslanlarına büyük bir ihanetti.

Efendimiz yürüşüne 700 mücâhidle devam etti.
Vadinin ağzındaki şı’b denilen yere indi.
Vadinin ağzına okçular yerleştirdi.
"Benden emir geledikçe, burdan sakın ayrılmayın" emrini verdi.

Şimdi 3000 kişilik müşrik ordusu da Uhud’a gelmişti.
Harp başlamak üzereydi.
Çok geçmeden Hz. Peygamberin haberi yetişti.
Uhud’da savaşıp Şehid olanları cennetle müjdeledi.

Harp bütün şiddetiyle devam ediyordu.
Düşman yavaş yavaş geri çekiliyordu
Müslümanlar ise görülmemiş bir şevkle Cihad ediyordu.
Düşman her şeyini bırakarak kaçıyordu.

Düşmanı kovalayan Müslümanlar bir anda ganimet toplamaya durdu.
Geçitteki okçular,"düşman bozuldu" diye ganimet toplamaya koştu.
Düşman süvarilerinin beklediği fırsat da buydu.
Ganimet toplayanlar arkadan çevrilmişti.

Durum çok ciddiydi, Müslümanlar çember içindeydi.
Sebep mi, emir dinlememek, çıkarı yeğmekti.
Harbin gidişi değişmişti.
Biraz önceki muzaffer Müslümanlar şimdi tehlikedeydi.

Kimi kılıcına sarıldı, kiminin ise cesareti kırılmıştı kaçtı.
Bazıları da topladıkları ganimetin başında çakılı kaldı.
Hz. Peygamber’in çevresinde 14 Müslüman kalmıştı.
Yedisi muhacirlerdendi, yedisi de ensardı.

Hz. Hamza, sıkışık durumdaki bir Müslümanın yardımına koşmaktaydı.
Aniden kasığına bir mızrak saplandı. Düştü,kaldı.
Ve böylece "Şehidüş-şüheda" ünvanını aldı.
Uhud’tan geriye sadece şu ağıtlar kaldı.

Uhud dağı Uhud dağı.
Aldın Resülden Hamza’yı.
Kurudu gönlümüzün bağı.
Uhud dağı Uhud dağı.

ABDULAZİZ LORCİ
18/07/2015