Düşünüyorum da

Ne umutlar ölmüş yüreğimde
Ne hayaller küsüp gitmiş
Gelişleri gibi gidişleri de çok ani olmuş
Umutlarımın

Çok fazla inanmışım olacağına
Çok fazla ağlamışım olmaları için
O yüzden midir
O yüzden yüreğim
Hüzünlerim

Düşünüyorum da

Ne yürekler ölmüş yüreğimde
Mezarlıklar oluşturmuşum da haberim yokmuş
Gömülenlerden olmuş birçokları
Sığamıyor artık

Yer bile kalmamış gömüleceklere
Yer kalmamış gelenlere bile
Gidenleri hazmedememişken
Gelenler olmuş sanki yerim varmış gibi

Düşünüyorum da

Şimdi umursamadıklarımızı
Başımızın üzerinden indirememişiz bile
Yakıştıramamışız onlara
İnanamamışız yaptıklarına
Baş köşemize oturtmuş
Değmezlere ne değerler vermişiz
Yüreğimizde

Düşünüyorum da

İmkansızlıklara ne imkanlar yaratmışız
Sevdiklerimiz için
Kırılmacaklarımızı bile kırmışız
Değmeyen yürekler için
Kimseyi görmemiş gözlerimiz
Unutmuş unutulmuşuz

Ne kuşlar uçmuş hayatımızdan
Ne rüzgarlar esmiş yüreğimizden
Düşünüyorum da
Düşünceler içinde kayboluyor

Hala ve hala
Hayaller kuruyor
Umutlarımızın gerçek olmasını bekliyor
Hala inaniyoruz hayata
Hala umut yakalamaya çalışıyoruz
Umutlara gark oluyoruz

DEMET

Usta yorumcu Nilgün Paksoy Karabiberim t ederm şiirime hayat verdin