1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1226
Okunma
Ezeelden miyim ebede
Bu titreyen ses,kımıldamadan duran beden benim mi
Örselenmiş yüreğimin yanıyorum.
Yahu yok mudur kimse !
Ya nerde çığlıklarının koptuğu saatler
Nerde hıçkıra hıçkıra yağan yağmur...
Neyse;
boşver sen de gitsin ...
Yaşamak dediğin de;
az ekmek,biraz da zeytin
Geçmiş zaman su misali;
Geriye kalanı da sıkı sıkı tut kaçırma bari.
Kırsan da artık boş kadehleri ne ses çıkar,ne inilti.
Neyin var titriyor ellerin
Anlaşılan bugün de şişenin dibisin.
En güçlü insansın belki de ;
Sızdığın kaldırım taşında
Geçmişi silmiş,geleceği valize tıkıştırıp
Kargo ya vermiş...
Gözlerin ileriye dönük
Heryer puslu , Zihnin boş ...
Umutsuzluk çığ gibi büyüyen kütle
Lakin kelimelerin kifayetsiz.
Nama fi yaşamak hoş;
Lakin yaşam ölüm kadar soğuk tu ...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz