Yaşantımın son faslı, yaz kış kapında geçti
Volkan düştü içime, ben yanarken sormadın
Hasretin zemheriydi, dayanması çok güçtü
İçin için kanarken, merhem olup sarmadın.


Her gece hiç yılmadan, çıkar diye fal tuttum
Beklerken aciz kaldım, dert üstüne dert kattım
Çaresizce erirken, binlerce kez ah ettim
Biçareydim alemde, sen halimi görmedin.


Her günüm ayrı hüzün, şu kalbim matem yeri
Ruhum azap içinde, dönerim sanma geri
Bir bakman avuntumdu, gitti mi gözün feri
Ben kapında derbeder, sen kendini yermedin.


Hasretinle yaşamım, kelebek ömrü kadar
Sakın bencillik yapıp, kendini etme heder
Her acına katlandım, yetmez mi bunca keder
Sana ömür harcadım, bir teselli vermedin.


Ben sabrıma gem vurdum, nihayette kalmasın
Her günün yasla dolsun, bensiz yüzün gülmesin
Bir tadımlık sevgiye, bahtın açık olmasın
Ecel cana tünerken, duan ile varmadın
Acın kalbe inerken, cefa bile sürmedin.




Cemal İNAN.