Sen kahve mevsiminde açılan bir gül misal
Kahvenin kokusuna hep albenin karışır
Bir varmış bir yokmuşla başlar diye her masal
Yokluğun ikliminde harf kâğıtla barışır
Yokluğun şiir olur köpük köpük bir zaman.


Kahve dudağa teşne dudak alev tenine
Efsane haritası senin ülkeni kapsar
Sebep nice zamandır harflerdeki enine
Ey kahve melikesi hüsnünle yaramı sar
Her kahve içişinde bendeki bu hâli an.


Kırk yıl seni beklerim hatır güzergâhında
Kırk birden sonra tekrar başlar sana özlemim
Seni okur dudağım fağfurinin ahında
Sensin kahve renginde aşk soylu gizemli im
Baharı bekler zaman konuğumuzsa hazan!


Açılan bir gül misal kahve mevsiminde sen
Damla sakızlı kahve favorin hep bilirim
Senin eşsiz gülüşün rüyalarımda desen
Uzaktan bir ses versen rüyamda irkilirim
Ben değilim aslında sensin bunları yazan.


Ayrılığın kervanı yol alır aşk çölünde
Bir Yemen dilberine emanettir gülüşün
Birikir güzelliğin gönlün berrak gölünde
Sensin her dem Leylası aşk gecesinde düşün
Besliyorum bilesin gelişine hüsnü zan
Ankara,12.07.2015 İbrahim KİLİK