Eğirdir de düştüm, çorak toprağa.
Size hodri meydan, demeye geldim.
Çiğ damlası olup çıktım yaprağa
Söze hodri meydan, demeye geldim.

Söke’de acemi diye güldüler.
İçteki cevheri azcık bildiler.
Bütün dergilerden ismim sildiler.
Saza hodri meydan, demeye geldim.

İlçemde şölene gelen görmedi.
Halimi hiç kimse sorup, dermedi.
Mikrofonu bana bir kez vermedi.
Caza hodri meydan, demeye geldim.

Büyük üstatların yerleri bomboş!
Yiyip içme beleş gönüller çok hoş.
Halk şiirimizin geleceği loş!
Köze hodri meydan, demeye geldim.

Üç kelime yazan çıkıp ötüyor.
Etrafa endamlı çaka satıyor.
Kültürü ortada hemen bitiyor.
Koza hodri meydan, demeye geldim.

Taşladım, haşladım duyan nadide,
İş bilir, yönetim, meydan adide
Beş on şair bilmem hangi vadide?
Göze hodri meydan, demeye geldim.

Meydanı boş buldun atıp durursun.
Turnayı gözünden çekip vurursun.
Dursunî dikkat et, kökten kurursun.
Bize hodri meydan, demeye geldim.

Dursun Yeşil –2008