Söyleyecek söz bitti varmış çekecek çile
Senin şu yaptığını yapmaz harami bile
Bir Mevlevi misali dönüp tennure ile
Ateş olup yandığım aşk hükümsüzdür artık

Sesini duyduğumda gamlı olsam gülerdim
En ufacık hüznünde ta derinden inlerdim
Dilinden bal akardı bin bir gece dinlerdim
Hoş bir masal sandığım aşk hükümsüzdür artık

Ben ki seni Yunus’un elif dalı bilirdim
Ellerim kanda olsa çağırsaydın gelirdim
Sen bedeli bu desen canı dahi verirdim
Dağ sayıp dayandığım aşk hükümsüzdür artık

Attığın şu kıvılcım kalbime dert saldı bak
O içimi yiyen kurt muradını aldı bak
Gitmem deyip gittiğin yerde hatrım kaldı bak
Hilafsızca kandığım aşk hükümsüzdür artık


Közlediğin demirler bağrı nasıl dağlıyor
Gökkuşağı yüreğim şimdi kara bağlıyor
Peygamberin diyarı Kenan bile ağlıyor
Besmeleyle andığım aşk hükümsüzdür artık

beyazmelek