5
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1612
Okunma
Mezar ziyaretimde, ailesinden ayrı yere defnedilmiş bir mezar dikkatemi çekti. Bu satırlar geldi dilime.
Şöyle baktığımda gördüm, garipti taşı,
Silinmiş üzerinden, okunmuyor ki yaşı,
Yanına konulmamış, ana-baba, gardaşı,
Anladım ki burası; garipler mezarlığı!
Bu dünyada ki gibi, mezarı da yalnızdı,
Uzayda tek başına kalan garip yıldızdı,
Ne güldü bu hayatta, ne sevindi, ne kızdı,
Gönlü çok boldu ama hiç bitmedi darlığı!
Vefatında dediler, kabri nere kazalım?
Mezardan çıkan taşı, kenara mı dizelim?
Başucundaki taşa, gariban mı yazalım?
Bilmem ki bir mezarın, olur mu pazarlığı?
Garibanlık bitmiyor, Dertli bunu anladı,
Neler gördü hayatta, hele neler dinledi,
Uzatmadı yazıyı bu şekilde sonladı,
Fark etmez ki ahrette, insanların varlığı!
ERDEMLİ-07 Haziran 2013-Cuma
Cafer AKSAY
5.0
100% (6)