Yalnız demeyin bana
Yalnızlıktır benim kalabalığım
Kahveme şarkılar eşlik eder
Türküler gezdirir beni ana dolu’yu
Bazen içimde bir çengi çıkar
Ne boşu dinlerim ne doluyu



Her gün yürüyorum ,mavinin kıyısından
Kadim bir dostum var
Dört patisiyle eşlik ediyor bana
İhtiyaç duydurmuyorlar size
Minnet borçluyum
Hem ona
Hem denize



Geceleri içim burkulur
Özlem buram buram düşer gözüme
Aklıma gelir
Eşim dostum,bacım,gardaşım
Vefasız üç beş arkadaşım
Efkarım bulut olur
Yağmur sağnak sağnak
Yağar üstüme



O anda kalemim hatırlar beni
Biraz hasbihal eder konuşuruz
Biraz göz yaşı biraz sitem’in akebinde
Mısralarda buluşuruz



Gece rengini çekerken
Kuşlar melodiye başlarken
Güneş klızılını saçarken
Veda ederim düne
Yeni sayfa açarım bugüne



İşte benim günlük yaşam reçetem
İlk kalemde olması gereken
İlahi aşk,maneviyat
Ben bunu bilir
Bunu söylerim
Gerisi gereksiz teferruat



Handan Uçak Tunca
Yürekten Mısralara