Çırılçıplaktı kelimeler
Dilim varmıyordu demeye,
Sen tamamladın birden,
“Tamam”
Bitmişti işte!
O kadar anı, onca yaşanmışlık
Gitmişti çöpe.
Gece gizlerdi belki acıları,
Örterdi karanlığını üzerine…
Ama gündüz vuruyordu apaçık yüzümüze.
Gittin tamam da güpegündüz gidilir mi?
Yalanlarını ortaya çıkaran güneşe miydi düşmanlığın?
Ya da gökkuşağını mı kıskandın,
Seni geride bırakır diye…
Tüm vahşetiyle ayrılığımızı gözler önüne serdin
Gece gizlerdi belki acıları,
Örterdi karanlığı üzerine.
Ama söyle bana güpegündüz gidilir mi?
Sevgini gösterebilirdin gün ışığıyla,
Gözlerinin rengi ışıldardı üstelik
Sevmek güne yakışırdı,
Gözlerine yansırdı sevmek
Anlamsızdı inan!
Güpegündüz gidilir mi?
Ayrılık karanlık değil miydi yeterince?
Uygun gelirdi elbet geceye.
Gündüzlerimi siyaha çevirdin birden,
Gecelerime denk oldu.
İkisi de acı doldu üstelik
Bana yaşayacak bir boşluk kaldı…
Güpegündüz gidilir mi?
Dövüşüyordu karşımda vahşetle.
Ayrılık ve aşkımız…
Ayrılık galip geliyordu,
Bir hançer aşkın yüreğine,
Bir hançer daha…
Can çekişiyordu karşımda aşkımız.
Ölüyordu!
Bir şey yapamıyordum tek başıma.
Belki olsaydın yanımda,
Alırdık ayrılığın acımasız kollarından, aşkımızı!
Yoktun ve üstelik güpegündüzdü gidişin.
Gece göstermezdi bu vahşeti, gizlerdi.
Örterdi karanlığı üzerine.
Gittin tamam da güpegündüz gidilir mi?
Gidilirmiş demek.
Gözler önüne serilirmiş acılar,
Son aşk kıvranışları…
Güneş vururmuş inadına,
Daha birçok yakarmış kavrulan gözleri,
Güpegündüz gittin...
Örtmeden üzerini aşkın, gizlemeden.
Utanmadan,
Sıkılmadan!
Güpegündüz gittin…

Ayşenur YILDIZ