kangren bir gülümseme
gelip yapışır ya hani dudağına
boğulursun kendi soluğunda
sonra cama çarpar ölü bir serçe
son kez kanatlanır
saksındaki mor menekşe
ve derken zaman yanar avuçlarının içinde
yorulursun...




narsist bir sevda çöreklenir yüreğine
edepsiz kadınlar
ve namussuz adamlar boy boy sıralanır bir resmi geçitte önüne
vurulur kahpe kurşunlar bir çocuk tebessümüyle
yarın için erkendir vakit
bugün için yok sayılan bir günce
ve dünün hatırı kalmış antik bir fincanın dibindeki telvede...




diz çöker umutların önünde
kanarken çocukluğun dizlerinde
bipolar bir bozukluk gibi
seyirir bebeklerin göz çukurlarında
kusurlu bir geçmişi
değişmez hiç bir tezgahtar yenisiyle
topukların seyirtirken gelmişinden geçmişine




her çatlak su kaçırır
ve kırık bir testiden
kana kana su içmeye çalışmaya benzer
hayat dediğin
kölesidir nefesin her daim
kuldan gelip küle dönen bir aşkın
ve derken zaman
yanar avuçlarının içinde
durulursun...















01:30/06.07.2015