defterim şiir doluydu benim
Şiir defterim de resim
Küçükken de dengesiz dim
Hiç bitmedi git gel lerim
Kareyi üçken deliğine
Üçken ide yıldız deliğine sokarmışım
Apalama dan yürüdüğümü söylerlerdi
Ben hiç inanmamıştım
Ondandı belki de hep bir üst sınıfta
Kızlara aşık oluşum
Kendimden büyüktü hep arkadaşlarım
Top peşinde koşarken yaşıtlarım
Ben üç beş sene sonrasının kavgalarını
Peşin peşin yapmıştım
Resmimde yazımda güzeldi benim
Ayağımda kaçak kotum üstümde asker parkam
Sizin duvarlara o sloganları hep ben yazdım
O kadar kahrolacak şey var dıki
Bir türlü sana sıra gelmezdi
Hep aklıma gelse de hiç yazamamıştım
Bir kez olsun seni seviyorum diyemeyişim
Bir gün uyandığın da duvarın da görürsen eğer
Seni seviyorum diye bir şeyler
Söyle de sakın silmesinler
Adımı da verme bilmesinler
Aşkla sevgiyle yapılsın artık bütün devrimler
Kimse yakmasın artık genç fidanları
Birileri ateşinde ısınıp aydınlanacak diye
N.H.R.-84.ŞİİR