Eserini seyreden bir ressam gibi,
İnceliyor her yeri göklerden
Bin gözlü gece,
Işıldıyor gözleri sevinçten.
Çalkalanan deniz durulmuş, doygun.
Terlemiş yüzünü sıvazlıyor dağların,
Meltemiyle gece.
Kucaklayıp sâkince
Kollarında usul usul sallarken,
Gecenin esmer koynunda dinleniyor dağlar,
Örtünüp sessizlik yorganını,
Denizde sükûn...

Mavi, kızıl tüllerini
Göklerden salıyor birden sabah,
Çabucak giyiniyor mor dağlar.
Atıp uyku mahmurluğunu üstlerinden
Gülümsüyorlar.
Okşarken yüzlerini sabahın tül tül ışıkları,
Göklere bakarak geriniyorlar.

Alaca karanlıkta bir sütçü kız
İlerliyor, elinde ılık güğümleri,
Ürpermiş, sabah ayazında ilikleri.
Sütler sağmış köpük köpük.
Duyulmayan türküler eşliğinde,
Hâlâ gülümsüyor dudakları...
Sabahın ışıklarıyla her adımında
Oynaşıyor mor şalvarı.
Tarlalar arasında
Başaklara karışıyor saçları...
Gönlünde doğan güneşin sıcağı...

Hâlenur Kor