Bugün benim figanımdan ahımdan
Kırıldı kalemim yazım kül gibi
Döker oldum dü çeşmimden yaşımı
Kirpikler ıslandı gözüm kül gibi

Şu dünya içinde figandır işim
Ol kahpe felekle belalı başım
Hasretim bahara geçmiyor kışım
Kaybettim yazımı güzüm kül gibi

Düştüm ki yollara beni bulayım
Kanayan yarama merhem olayım
Çare mi var bu dünyada güleyim
Yandı ciğerciğim sızım kül gibi

Az mı yedim nadanların taşını
Silemedim gözlerimin yaşını
Dizgin ettim artık gönül işini
Yandı ya bu canım özüm kül gibi

İstemem dünyayı sevdadır derdim
Kederdir mekanım beladır yurdum
Göçeyim dünyadan kalmasın ardım
Yorgundur dizlerim izim kül gibi

Zemheri borandır başımda dönen
Cananın narıdır sinemde yanan
Yaralı mızrabım perdeler viran
Tutuştu tellerim sazım kül gibi

Çok oldu dertlerim sustum oturdum
Şu garip gönlümü gama batırdım
Kasteyledim kendi kendim bitirdim
Eğildi yerlere yüzüm kül gibi

Bir merhem bulamam zahmımı saram
Çalındım çırpındım kapanmaz yaram
Yoktur ki tabibi yanına varam
Yokuştur yollarım düzüm kül gibi

Eydür Emrah serseriyim cihanda
Geçti ömrüm mihnet ile bu handa
Bir umut kalmadı gelen zamanda
Kora döndü dilim sözüm kül gibi

12 Mart 2014-Çarşamba