gidiş provası!

gitmek fiili seni anlatıyor
bütün gelişler utanıyor sen baktığında
polisler, banka çekleri, karaborsacılar
sirenler ve ambulanslar
cirit atıyorlar
senin her gitme provanda
beynimin tam ortasında



ve!

ben yine kirli bir çocuğum bakışlarında
hangi kapıyı açsam
yüzünde o solmuş gülümseme...



hiç!

işportaya düşmüş aşk repliklerini
yok satıyor eski bir sevdalı
şu köşebaşında
yılışık kızlar
ve tüyü bitmemiş delikanlılar kuyrukta



bak!

çelik’ten kalbim delindi en nihayetinde
ya su kaçırıyor
ya elektrik
nesi var?
çözemedi arızacılar daha!



öfke!

memelerini jiletliyor bir kadın yorgun bir fotoğrafta
orospuluğunu protesto ediyor dünyanın
analık gururunun yerine
kadınlık utancını kazıyor bağrına
ve tenekeden hafızalara!



sürç-i lisan!

lisanım sürçüyor bugün dilimi
kahır kahkahaları atıyorum
şerefe diye sağlığına kaldırdığım
her bardakta
bardağın içi dolu su
sen bakarsan boş olur
ben bakarsam sarhoş olurum
el bakarsa ayyaş olur adım hiç yoktan
yazıyorum ya şimdi bir şeyler buraya
sen bakarsan boş olur
ben bakarsam karalama
el bakarsa belki şair olur adım ne dersin?



sus vakti!

neşeli çalgılar orkestrası sustu
karıncalar su taşımıyor artık kuşlara
bir doğru diyeni bin dövüyorlar
şehir düştü!
şimdi sıra senin suskunluk imparatorluğunda!



g’itmek!

gitmek fiili seni tanımlıyor
ve kabul ediyorum
en iyi sen gidiyorsun
git!














20:00/27.06.2015