Bir hazan mevsiminde, sararmış gazel gibi
Kuruyup döküldüm de, gören olmadı gardaş
Ömrümün son deminde, öksüz bir garip gibi
Eğilip yıkıldım da, gören olmadı gardaş.

Amansız bir tufandı, yıkıp döküp savurdu
Düştü gönül bağıma, ateş olup kavurdu
Bir çığ gibi üstüme, buz dağını devirdi
Yerlere çakıldım da, gören olmadı gardaş.

Hep böylemi çürüyor, filizlenmiş hayatlar
Katletmek bir vaciptir, demez böyle ayetler
Şefkatten yoksun ruhlar, elbet bir gün bayatlar
Dik iken büküldüm de, gören olmadı gardaş.

Soldu benim baharım, tadı kalmadı yazım
Heder oldu umudum, kırka katlandı sızım
Bitmez artık berfinler, ağıt yakıyor sazım
Kökümden söküldümde, gören olmadı gardaş.

Tipimiydi boranmı, bir ömrü etti talan
Çırpınışım beyhude, yaşamak buysa yalan
Söküp götürdü serden, görmedim deva bulan
Canımdan çekildim de, gören olmadı gardaş
Kor olup yakıldım da, gören olmadı gardaş.



Cemal İNAN