Gözlerimin içine bak şimdi
Hüzün değil gördüğüm
Sevinç bahçelerinden demet demet topladığım
Ay’ın nazar kıldığı, nergislerle süslediğim…
Aşkla suladı yağmur
Mikail’in kanatlarından akarak…
Yürekleri yeşertti ilkin,
Umuttan diriltti bir bir
Kuraklıktan etmesin diye şikayet,
Aktılar gözlerimden, ilahi aşka meftun ilmik ilmik…
Sığmadım kalbinden başka mekana…
O yüzden ona güneş misali doğdum.
Mevla’mın ünsiyeti ile göğerdim, açtım…
Çatlatarak toprağı köklerimi sürüdüm.
Öldüm sandılar beni, oysa yeniden doğdum.
Aşk ellerimden tuttu, medet istedim Pir’den…
Gönlümün göğündeki kara bulutlar gitti.
Sızlanırken kesretin kasvetinden benliğim…
Bana teselli verdi, sarmaladı hiçliğim…
Gözlerime bak şimdi hüzün değil gördüğün…
İksiriyle nurlanmış şehadet özleminin…
Yere fırladığında parmaklarım, kirpiğim…
Cennet bahçelerini görmekteyim, şehidim!
Kanımın suladığı toprak şerefyab bugün,
Der ki özgür olacak emin ol sen Kudüs’üm…
Ayşe Ciplioğlu Kaş