Öğle arasında girdim odaya.
Güler yüzle buyur, dedi memur bey.
Şaşırıp kalmıştım hazır edaya
Tatlı dille buyur, dedi memur bey.

Daha on yıl önce herkes korkardı.
Memurda dudaklar fena sarkardı.
Suçumuz olmadan kulak burkardı.
Medenice buyur, dedi memur bey.

Teşekkür edince başı salladı.
İmza “Bir şey değil” dedi, yolladı.
Rüşvet istemedi beni balladı.
Tebessümle buyur, dedi memur bey.

Daha evrimsizler nesli bitmemiş.
Hizmet içi kurslar, henüz yetmemiş.
Köy çocuğu değil dana gütmemiş.
Onları da duyur, dedi memur bey.

Eskiden göbekli memurlar vardı.
Suratları asık, sanki duvardı.
Onlarca vatandaş şaşkın davardı.
Ben şaşırdım buyur, dedi memur bey.

Beni bekletmedi yaptı işimi.
Hayra çıkardılar kötü düşümü.
Güler yüzle takip etti peşimi.
Ey Dursunî buyur, dedi memur bey.

Dursun Yeşil –2008