0
Yorum
1
Beğeni
2,0
Puan
1347
Okunma
Çok uzaklardan seyrettim gidişini
Çok uzaktı geri gelme ihtimalin
Ellerin ve sesini hiç duymadığım yüreğin
Bir silüet gibi göz kapaklarımda hayalin
İnan hiç kabul etmedim hiçliğini
Sofraya hep seninle oturdum
Geldiğinde çekinme diye hep yalnız durdum
Bak işte, bu senin şiirin
Yani harfler kadar somut,
Hisler kadar bellisin
Ama ne zaman gözlerimi açsam
Yine kaybolup gidersin
Bir gece karanlığınde bekliyorsan
Çoban yıldızından bir şua al
Bak tam yirmi üç yıl geçti
Ya bırak biraz uyuyayım
Ya ebedi yanımda kal..
lk
2.0
100% (1)
