0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
513
Okunma
Bir çiçekçi kıza rastladım köşe başında,
Kenarı işlemeli yazma vardı başında.
Elinde kırmızı güllerden bir demet,
Kolunda rengarenk çiçeklerden sepet.
“sevdiceğine” dedi gülerek.
“Yok ki” dedim, boyun bükerek.
Satamadığından mı, yoksa bana mı, ?
Üzüldü sanki bulutlandı yüzü;
Ardından çok bilmiş gibi,
Bir süre beni süzdü.
Sonra bırakıp kırmızı gülleri,
Alıp, sepetteki tek sarı gülü,
“Buyur abi” dedi,
Güldü!...
5.0
100% (1)
