Gel halimi arzedeyim ben sana
Bir umudum sende var güzel dostum
Böyle yücelerden seyretme bana
Bilmezsin yüreğim zar güzel dostum

Bir noktadan hasıl oldum yürüdüm
Duman olup yüce dağı bürüdüm
Nar-ı yare düşegeldim eridim
Sağım yanar solum har güzel dostum

Bir yola girmişim yoldan azmazam
Ak kağıda kara yazı yazmazam
Gönlüm geniş bu dünyaya sığmazam
Dünya da gönlüme dar güzel dostum

Nar-ı sevda yakmış benim ciğerim
Altın iken pula düşmüş değerim
Gece gündüz dizlerimi döğerim
Çektiklerim bana kar güzel dostum

Bir güzele gönül verdim varamam
O güzelden gayrısını aramam
Yaram derin çare bulup saramam
El vurup bir merhem sar güzel dostum

Kar boran kaplıdır sinemde dağlar
O güzel elinden gözlerim ağlar
Geldi geçmez oldu bu gamlı çağlar
Bu hasretle gülmek zor güzel dostum

Dost odur ki el badesin içmeye
Varıp sırrım yad ellere açmaya
Bu meydanda geri dönüp kaçmaya
Yiğit yüreğinden yer güzel dostum

Biz sırrımız dost olana açarız
Dost yoluna lal-ü gevher saçarız
Dost yok ise şu dünyada naçarız
Öz ile sözümüz bir güzel dostum

Dostum Emrah sırrı ettik aşikar
Bir nazlı güzele olduk giriftar
Ne zaman can çıka bite bu şikar
Karardı her yanım tar güzel dostum


Bugün o güzeli gördü bu gözüm
Harlandı ateşim kavruldu özüm
Ta Kal-u Bela’dan böyledir sözüm
Sahib-i Emrah’tır yar güzel dostum

9 Eylül 2012-Pazar