BEN SENDE ÖLMEYİ SEÇTİM
Yaman bir ayrılığı yırtarken zaman
Ben tek nefeste vurdum kelimeleri. Aşka dair bildiğim ne varsa yerle yeksan ettim. Ürkek parmaklarımla öperken şiirleri. Sana adadığım sol yanımı Mest etseydin dinerdi sızılarım. Savuşurdu belki kahrolası acılarım. Kirpiklerim göz yaşlarımın feryadına bulandığı gecelerde. Soluğumun ahraz tarafından sustum sana. İçimden bir ses ölüm hatrına yaşa derken bana. Ben sende ölmeyi seçtim. Sisli bir ömrün uzun yollarını arşınlarken ayaklarım. Canıma giydirildi bu intihar gömleği. Ğöğsümün kafesinde vuruldu can kuşum. Acaba toprağın hiç sızlamazmı sinesi. Mevsimler yas tutarmı ardımdan. Ağlarmı yoksa sahipsizliğim. Sen Siyah bir ağıt yak şimdi Ben sende ölmeyi seçtim. Gülce |
Acaba toprağın hiç sızlamazmı sinesi.
Mevsimler yas tutarmı ardımdan.
Ağlarmı yoksa sahipsizliğim.
Sen Siyah bir ağıt yak şimdi
Ben sende ölmeyi seçtim.
Hüzünlüydü şairem sevmek böyle bişey işte sevdigi ugruna ölmeyi bile secebiliyor insan, sevgilerimle...