İtibar demişken
İnsan kendi itibarını kendi yaratıyor
Bunca yıl içi içini kemirmişken
Ve bir korku sarmalına kapılmışken
Bu acılar öncekileri aratıyor

Ne diyor dinozor ömrün en güzel yaşları için ?
O vakte sen de üç
Ben diyeyim iki var!
Neyden bahsediyorsun varılacak yol birken
Hangi ilgi, hangi itibar ?

Daha çok düşünüyorum an itibarıyla
Yitireceklerimi
Dahası anılarıyla baş başa kalmayı
Yitip gidenlerse ırgılamıyor
Onlar değil miydi diyorum beceren
Gitmeyi göze almayı ?

Ayıp geliyor günden güne
Turp gibiyken bunlardan bahsetmek
Her dizemde ayrı ayrı atsın istiyorum bir madencinin yüreği
Ve her uyakta
Arakan’ı,
Telafer’i,
Roboski’yi hissetmek

Eli kolu bağlıysa da
Köşeyi dönenlerden olası yok bu adamın
Yine diyorsan ki ah çekmekten
Kapı kapı ceylan gibi sekmekten
Aşk acısına un katıp ipe sermekten gayrı
Ne yaptın ne ettin söyle be veled!
Gördüm yanlışımı gördüm azizim
Yeni dizeler hakkına meded ya meded!