yanan gönüllerdeki bir pençe izidir aşk


aşk ki,
dudaklarımda sonu olmayan ihtiraslı bir dans
ve kavrulan çöl bedenimin her kuytusunda açan kan kırmızısı bir güldür


aşk’sın sen
bazen ılık bir nehir olup içime akan
bazen de haziran ayazı olup tenimi yakan


aşk’sın
suyunda ateş beslediğim bu hayatta
kızıl bir günah ve damla damla içime akan
içmeye doyamadığım bir şarapsın kadehimde


ve ben
bu gecede
her gece gibi
içtikçe sarıldım
sarıldıkça içtim titrek sıcak nefesini ve haykırışlarını
düş bahçemin kuytu köşelerinde


ellerinde bir avuç güneşle gel
seni üşüyorum tenimin sancısında


oluk oluk kanarken sen bende
ben gittiğin uzak diyarlardayım
ve gittiğim hiçbir sürgün alışamadı yokluğuna


gel artık
bütün renkleri geride bırakarak
kırmızının her tonuyla gel


çöz gecenin düğmelerini
sapla hançerini göğün siyah tenine



haydi durma haykır
haykır ki çıldırsın gökyüzü
kanasın bulutlar ve kızıl sağanaklarda ıslansın kuruyan tenlerimiz
ve gün bize doğmadan
biz güne doğalım en kızılından...





ilhanaşıcıaralıkikibinondört