Bir sabah bulutlar kadar hafif
Hissettim kendimi bilmem nedendir?
Ellerim üşümüyor artık soğuktan
Gözlerim yaşarmıyor ayazdan
Mutluyum, umutluyum yarınlardan

Dilimde sevda türküleri hafiften,
Bu gün bir başka açıyor güller,
Bütün dünyayı kucaklamak istiyorum.
Gözlerimden mutluluk okunuyor,
Ömrüme ömürler katıldı nerden?

Ağlayan çocukları sevmiyorum çünki:
Gözleri kızarıyor ağlarken,
Sümükler saçılıyor burun deliklerinden,
Feryatları üzüyor anneleri,
Ben ise bedbaht oluyorum her an.

Bugün ağlamaklı şiirlere girmeyeceğim.
Söz verdim kendi kendime evet.
Niye sanki üzülür insanoğlu?
Şu üç beş günlük dünya üstünde,
Cümle insanlar coşar, oynarken.

Akibetimiz elbet yok olmak bir gün.
Niceleri göçüp gittiler daha dün.
Yaşamak elbette çok güzel lakin,
Kıymetini bilmeli öylece belki.
Başkaları örnek olmasın öyle.
Şükrü DOĞRUYOL Demirci