ben böyle yazmaya başladım mı oturup bir ömrün kıyısında
bilmek lazım okuyamadıklarım ve duyamadıklarımdır canımı yakan!
ve dağılmak lazım bir efkar gibi
bir kadeh beyaz şarabın kırmızı tortusunda...




siyaha bulanmış bir metnin içinden
mavi mürekkep lekelerini ayıklamak zor değil
ve zor değil
yoldaş ihanetinden düş’erken kolların iki yanına
yolun şad olsun başın gibi demek düşmana bile...



kalk gidelim ruhum
bu dünya ve bu insanlar bize göre değil
haydi gidelim ömrüm
bir ömre biçilen bu eza hak değil!



tutup bir türkünün nakaratından
aynı yeri dolamak diline
tutup bir yarin kolundan
aynı yerinden dolanmak beline
toparlan zihnim
bu hayat d’ar gelir bize
haydi gidelim!



-ah gidelim demekle bitseydi her şey!
bitti dediğin yerden başlamasaydı hayat yeniden!
ihtiyaçtan satılık az kullanılmış bir hayat yok ki raflarda
bir yığın anı var tavan aralarında ölüme terk edilmiş
az küflüsünden ve az tozlusundan ısmarlamak lazım tedarik amcaya!



tam da burada bitmeliydi bu şiir
yarım kalmalıydı şairi gibi
ama yok!
ille de biraz romantizm ve lirizm
yoksa yanında zengin kafiyeli
fakir bir şiir hediye edilse bile bitmez bu alfabe!



evet sevgilim
gözlerine ihtiyaç duyuyoruz ben ve şiirlerim
gel ve tamamla bizi!
sonra gideriz...












09:30/17.06.2015