evimiz olacaktı
küçük
müstakil
mavi panjurlu pencereleri olacaktı
envai çiçeklerle süslenmiş bahçesi
tuğla kırmızısı kiremitleri olacaktı çatısnın
komşusu olacaktık denizin
öpücüklerinin sesiyle uyanacaktık
dalgaların kıyıya kaçamak öpücüklerinin
ve öpüşecektik biz de
yeni gün ile
deniz ile
birbirimiz ile
aşk ile


çocuklarımız gelecekti
gelecek olan çocuklarımız
ellerinde birikmiş özlemlerle
sevgiye banmış gülüşleri ile gelecekti çocuklarımız
çocuklarımız
kucaklarında gelecekleri ile gelecekti çocuklarımız


yaşlanmış olacaktık belki
ama yaşamış da yaşlarımızı
belki de yaş almış olacaktık sadece
hayatın heybeye sattığı yaşlarımızı


deniz hep mavi olacaktı
gün hep taze
gece hep dolunay
biz onlarla sevgili
ama en çok da kendimize


ah o ne güzel düşdü
o ne rengin gökkuşağı
nereden geldi aklıma şimdi de
bir bir acımı deşti


yılmaz YANARDAĞ
17/06/2015
İSTANBUL