Anılar canlanır zihnimde çocukluktan kalma
Solmuş bir resme bakar gibi silik düşler
Çocukluk aşklarımı yaşatır gözlerimde
Kitap sayfalarına saklanmış kuru güller
Ucu yakılmış mektup taşıyan postacılar
Geçer şimdi ıssız kalmış sokaklardan
Yıllar önce bakarken içimi titreten bakışların
Anlamı olur çocuksu yaşanmış gizli sevdaların
Anılar canlanır zihnimde çocukluktan kalma
Yüreğim kıvranır seki günlerin özleminde
Her şey değersizleşir o an gözümde
Bir sen kalırsın vuslata ermediğim gönlümde
Anlarım ki o an sen hala yaşıyorsun sevgimde
Gözlerim dolar ağlamalı bakarım sokak girişine
Sanki her an çıkıp geleceksin sen yine
Sokak sessiz, o ağacın dalları kurumuş
Asfaltlar siyaha boyamış sokağın rengini
Parlak lambalar gelmiş loş ay ışığı yerine
O an bütün acı gerçeği anlarım işte
Dalmışım gene seni sevdiğim zamanın düşlerine
Yavaşça kaçırırım gözlerimi gözlerinden
Sadece ağarmış saçlarımın bildiği sensizliğe
Anılarda kalmış umutsuz bekleyiş gerçeğine
Anılar bürünür ölüm sessizliğine de
Sen gene yaşarsın yüreğimde olanca sevginle
İ.TÜRKMEN