Önce edep gerekir, sonrasıdır hitabet,
Şair olsan ne yazar kalbe dolamıyorsan.
Şair olmak, sözlere hükmetmek değil elbet!
Şiir yazsan ne yazar, şair olamıyorsan.

Büyüğe saygı göster, olmuşsan yüzü yerde,
İnsana sevgi göster, neşede ve kederde,
Mesele adam kalmak girdiğin her bir yerde,
Sözler anlamsız kalır, dersi alamıyorsan.

En az yazdığın kadar, yaşamında edepli
Olursan kimse sana demez hafifmeşrepli,
Ahlak ailedendir anladın mı mektepli,
Diploma neye yarar, ahlak bulamıyorsan.

İnsan zorda da kalır, yollar dikenli, darsa,
Adam gibi adamsın, özde ahlaklık varsa,
Davul ayrı çalamaz zurna tam ahenktarsa,
Üflemek neye yarar, makam çalamıyorsan.

Şiiri sanat diye nasıl süslersen süsle,
Kötü söz sırıtıyor ağızdaki kaktüsle,
Coşari lekelenmez iftirayla virüsle,
Boşadır kalbe girmek, orda kalamıyorsan.

İbrahim COŞAR