2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
1679
Okunma
Bir çocuğun düşlerini çalmak kabuk tutan umudunu kanatmaya benzer
Ardında kocaman bir boşluk ve virane olan binlerce şehir
Onlar gözyaşları ile yıkanan ölüm çiğdemleri
Ve kefensiz bakireler gelincik tarlasında ölümün adı
Ah çocuk sıvası dökük kayıp cennet gibi dudağındaki tebessümün
Rüzgârda savrulan saçların gözyaşların ile yıkanmış
Ninnilerin ağıt olduğu coğrafyada sürgün hayatın
Ve ömrüne biçilen bombanın fiyatından ucuz ölüm
Ertelenen düşleri zamanın delik cebine tıkıştırmak
İşte o çocuk benim özgürlüğü çalınan
Ardımda yıkık harabe bir geçmiş ve örselenmiş gelecek
Sahi hala mutluysam bu benim suçum
Yüreğimin masumiyeti gibi giz
Tıpkı kayıp özgürlüğüm gibi sır
Mahmudiye Düzkaya
5.0
100% (7)
Cevap Yaz
