Ko/l/isyan

Ah ne olurdu şuracıkta olsaydın
İki fincan kahveye dalsaydık
Uzun uzun dalıp toprağa
Beraberce fal yorsaydık
Biraz okusaydık geleceği
Ekseride seni sonra külleri
Alıp alıp gözlerimize
Gül gibi koksaydın

Ellerimizi ovuşturmadan ceplerimize
Güller doldurup sunsaydık karşılıklı
Gelen geçen cümleye
İrili ufaklı tüm kokuları
Rüzgara verip göndermeliydik
Biz gibi isyanlarımızla gönlümüze
İsyanımızı dillendirmeliydik güçlerimize

Of be toprağım sararken korkutma
İçimdeki dikenleri büyütme artık
Biz sevdanın çilegahındayız
İsimsiz mektupları pulsuz zarfları olan
Yazdıklarım bana yazılmışlar sana
Vatan bizden biz bu şehirden olan
İsyanları kaldırmıyor tavrındayız
Çark edilmiş dağ başlarından yana

Ey sevgili sessiz lütfen
Arzı titretme sakın
Güller küsmüş yer yarılmış birden
İsyan başlamış kol isyanda
Bırak kolları def olsun isyanlar


İçim yangın
İçim isyan
Kolumda sen
Bende isyan var
Yangın her yer
Kol isyan

12-06-2015
Hayrettin Şahin