2
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1234
Okunma
Gölgeler yerleşiyor ölümün karanlık korkusuna.
Gel görki bende başlıyor sessizce eski hatıralar.
Biz dökmüştük kanlarımızı gül demetinin suyuna.
Öylesine acı ki gecemiz,kanıyordu yaralar.
Daha doymamıştık ki mücadelemizin havasına.
Eserken bakardık gemilerin yelken açmadığına.
Koklamadan gidecektik gülü,ölümün toprağına.
Öylesine kararlıydık toprağın bizi sarmasına.
30.11.2014 / Bayram Köse
5.0
100% (1)
Cevap Yaz
