Gözümden gitmiyor o vurgun duruşun
İçimden sökülürken feryat
Deniz şaha kalkıyor
Her bakışınla delerken bin vuruşun
Saklımdasın ama
Giden gemiler gittiğine pişman
Ardısıra bıraktıkları gözyaşlarında yüzme isteği
Gizli kalmış bilinmez bir düşman

Bastığım her yere zifiri artıklar damlarken
Sözlerim süngüsüz ellerim buz mavisi
Perperişan halimi
Çiçekler anladı da toprağa intihar serdi
Yer anladı da titredi
Bir sana ulaşmadı yalnız kalışım görmedin
Boyun büküp gücünü sattı gülün en havaisi
Umarsızca kırdıklarına gölgeni bile sermedin

Madem yalanla örülmüştü
Benim sandığım senli gök
Madem buzlarla dürülmüştü
Defterimde saklı bahçelerim
Neden dimdikti erkek bakışın
Oysa ki nasıl da yerlerimden etmişti
İnandığım aşklı akışın

Yalansın
Tüm gerçekliğime inat koca bir yalan
Beni yıkansın
Yıkıp da soluksuzluğa salan
Çocuğumu çalansın
Ümitlerimi bir bir ellerimden alan
Ve sen artık giden gemilere
En son telaşla atlayansın
Ummanlara atılmış anılarda kalan...

ASLI DEMİREL...