Tüm sükut ü hayal restitüsyonlarını kurgulamışsın aklınca!
Ekonomik özgürlüğün yokluğu mu kolay kılmakta bunu?
Aralarına gizlendiğim kaygılarımdan medet umuyorsun.
Kaygıların alternatifi yok mu sanıyorsun?
Niceliksiz gündem dipnotları,
devimsiz bir huzurun kavkı içinde yuvalanmış,
tapınmalarımın sahibi ruhumun tekzip ettiği şeyler...
Pembe gagalı leylek bohçasına koyduğu umutlarımı yıldızlara taşırken
kaderine küsmüş deli kadar biçere kal!
Çehren çatılı bir saye ayça,
bir hükümlü gibi git ütopyamdan
ve intizarlarımı da yanına almayı unutma!
Yıkamazsın sensiz sığındığım kaleleri.

Yaşattığın bunalımlı günler nedeniyle utanıyorsun, öyle mi?
Spazm çekmekteki hangi kalp şarkılar söyleyebilir?
Anlamalısın ki, yaşanan nostalji duyguları
yaşandığı zamanlarda olduğu kadar güçlü değildir. ..
Güvenimi sarstığın kaçıncı hıyanet bu, anımsıyor musun?
Her harekâttan sonra seninle mütarekeler imzaladım.
Her seferinde bozdun ateşkesi.
Hantal, tembel zaafıyla zamanın ortasında son verdiğim bu ilişki
senin barış önermelerinle razı olduğu sulh de
alakok yumurtanın cıvıklığına bulandı her zaman.
Suskun kalarak bulacağım sensizliği.
Nice deforme olmuş aşk böyle boğazlandı...

Hayyam’ın rubaileriyle isyankar ve sarhoş kader siluetindeki ihanetlerde,
sırtında çarmıhını taşıyan hovardalar, münferit istismarları eştirerek,
beklentilerine yollar resmediyor.
Görmekten fazlası yürüdüğüm yollar her adımımda avuçlarına ricat etmekte.
Karnımdaki gazlı ağrılarınla ve beynimdeki epilepsi krizlerinle
debelenen bir bedende hükümran oluyorsun.
Bundan böyle pencerenin buğusuna yazılı adınla aramdaki perde kapalı duracak.
Kulaklarımdaki amabile yakarışlarının yumuşaklığında,
havaî ruhlu memleketine bir seyahat daha düzenleyeceğim.
Son bir şans vereceğim sana, ama suratı asık olacak, unutma!...