Sükutumun içinde sessiz şiirler var .
Kalemime simurg/un hazanı bulaşmış .
Şiirsiz kurur dalım,sararır yaprağım .
Bilmezdim ,rüzgarın, çiçeklerin ismini
Bülbülün "gül aşkını kaale almazdım .
Girmezdi rüyalarıma "zümrüdü ânka.




Haziranda kokulu olmazdı meltemler
Gönlümün gülşenine visaldır şiirler.
Ay gülümsemezdi yıldızlar parlamazdı ,
Gözlerim gurbette güneşi aramazdı
Semada yıldızlar göz kırpmazdı ay kül/dü.
Çocuklarda saklı cenneti fark etmezdim.




Gökte beyaz bulutları melek görmezdim.
Kırlangıçlar dokunmazdı hiç yüreğime
Şiirle yeşil gözlerim bambaşka gördü.
Gurbette hasreti şiirlerle işledim ..
Yazdıkça imge düşer, kalemine ruşen ,
Demlenirse şiir ,neyzene nefes ney/le




Şiirsiz martılar lal ,yosun kokmaz deniz
Çekilmezdi ,bu şehir yorgun kaldırımlar
Kimse bilmezdi bir serçenin gözyaşını .
Düşünde, düşersin şiir perisinin peşine
Üşümüş goncanın çığlığını duyarsın
Duyarsın rüzgarın yaprağı dövdüğünü

Şair, koca evreni toplar ,bir / şiirde ../






nurcihan erdogan 4/6/2015