Mecidiye tabyasında toz duman,
Ergen kızılında, kar beyazında!
Bir yiğit cengaver, sevda ve umman,
Ergen kızılında kar beyazında!

Öyle bir andır ki, mahşere bedel,
Çökmüş yüreğime tam yedi düvel,
Şehitler durağı ebed ve ezel,
Ergen kızılında kar beyazında!

Duman almış, derdi kahir sürümüş,
Bedenimi cümle zehir bürümüş,
Conkbayırı, Settülbahir yürümüş,
Ergen kızılında kar beyazında!

Kudur kahpe düşman, az daha kudur! ! !
Türk’ün tufanlarla yarışı budur!
Şol cennetin en şerefli yoludur,
Ergen kızılında kar beyazında!

Ömrün görmediği bir hain pusu!
Bulut bulut kalkan yürek buğusu!
Semaya sığmayan Tanrı Ordusu! ..
Ergen kızılında kar beyazında!

Sanki gökler çöker, yerler yarılır,
Can kirişi yayda zorlu gerilir,
Hürriyetin gül goncası derilir,
Ergen kızılında kar beyazında!

Kızılca kıyamet kuduruşu bu!
Bir yiğidin sonsuz kalp vuruşu bu!
Güneşi toplara dolduruşu bu,
Ergen kızılında kar beyazında!