Damarıma kendisini zerk eden bir adamın
Kuyusunda Yusuf gibi inlemekteyim
Dudağımın köşesinde kalakalmış zehrinin
Damlasına müptelayım, delirmekteyim

Gözlerime kendisini resmeden şu adamın
Nefesinin şarkısını dinlemekteyim
Bu adamın bakışını tek bir tutam serpenin
Kapısında Ali gibi beklemekteyim

Ah katilim, canım, cansızlığım. adamım
Nefes tuttum, yokluğunu izlemekteyim
Sır gibi saklıyorum henüz kendimden
Katli vacip fermanını gizlemekteyim

Yası dahi tutulmamış ölüler gibi
Kefenimi üzerime giyinmekteyim
Mezarım yok, toprağım yok, taşım yok
Üşüyecek kadar canlı kalma lanetindeyim

Hınca hınç recmedilmiş kahpenin
Kaderini omuzumda taşımaktayım
O ilk taşı ciğerime kendi atmış adamın
Taşlarını, anı diye saklamaktayım

Parmaklarım teker teker kesilmiş
Teker teker koparılmış saçlarım
Damar damar soyulmuş bileklerim
Tek hamlede alınmadan nefesim
An be an, lime lime can vermekteyim
Katilim, canım, cansızlığım, adamım