Bazen sevinçten için içine sığmıyor
Bazende hüzün içini kaplıyor
Ruhun daralıyor
Dünyan yıkılıyor
Herşer sana öyle anlamsız geliyor

Sonra anlıyorsunki
Sevinçle hüzün ayrılmaz ikili
Senin hayatboyunca
Kaderin yazdığı senaryoda
En önemli rolleri alıyor
Seni hayatla tanıştırıyor

Yürüdügün yolda eğer bir gün
Hüzüne raslarsan
Sakın hemen kaçma
Kaçsanda ne fayda
Başa gelen çekilecek
Korkunun ecele faydası yok
Sonunda bu bilinecek

Yürüdüğün yolda eğer bir gün
Sevinçe raslarsan
Sakın hemen koşup sarılma
Birçok yanlış seçimleri
Sevindiğimiz anlar yaptığımız için
Güzel bakan gözlerimiz
Dostu düşmanı ayırd edemiyor
Adeta sanki düşman olan sana
Melek gibi görünüyor

Bunu hiç bir zaman unutma
Ne hüzün ne Sevinç hep kalıcı değildir
Hayatimiza karanlık ile aydınlıkları getiren
Yağmuru ve Güneşi bize sevdiren
Birer misafirlerdir bize zaman zaman
Uğrayıp kendinlerini beli ettiren
Önemli olan o misafirleri nasıl ağırlıyoruz
Hayatımızda....

İşte ona bağlı ne kadar kalıcılar
Sizin yanlarınızda
Hüzünü evden kovmakla gitmez hayatınızdan
Kapıdan kovsanızda pencereden girer
Önemli olan hüzüne neden olan
Sorunları çözmek
Yalanla değil doğrulukla hüzünü dize getirmek
Sevinçci eve bağlasanızda tutamazsınız
Huzur görmediği yerde barındıramazsınız

Hayatınıza öyle bir ortam yaratınki
Sevinç huzur bulup hep kalıversin
Hüzünde size bakarak duygulanıp
Benim artik yerim yok deyip
Kendiliginden çekip gitsin.....