Yıldırımlar açar pencerelerimi
Gök gürültüsüdür uykularımı bölen,
Kuş gibi yüreğime tüneyen sen değilsin aslında
Yağmur korku katmakta yokluğa
Yoksunluğunu hissettiğim kara gece
Sen değilsin uykularımı bölen
Ben koca bir yalancıyım.

Bu güller sana değil,
Bu paketteki hediye öylesine sarılmış
Bu gece şiir gecesi
Bu satırlar senin için hiç değil
Bu saçlar yokluğuna dökülmedi
Sen değilsin uykularımı bölen
Ben koca bir yalancıyım.

Tren düdüklerinde istasyona koşarmışım öyle mi?
Raylarda yürürmüşüm uzun uzun,
Sahipsiz kedileri ben doyurulmuşum,
Ben de sahipsizim şimdi
Sen değilsin uykularımı bölen
Ben koca bir yalancıyım.

Kaç nevruz devirdi seneler
Kaç bıçaklanma gördü bu ıssız sokak
Kaçarken kaç kişi düşürdü ardına sevdilerini
Kırmızı bir gül gibi yana yatmış şimdi başım
Cama vurur yağmur gibi göz yaşım
Yıldırımlar böler korkularımı
Sen değilsin uykularımı bölen
Ben koca bir yalancıyım...