Yetim bi çocuğun babasına duyduğu hasret misali bendeki deniz hasreti
Özledim..
Sahil kokusunu özledim.
Gözlerim göremez oldu Ankara ’yı ,
Ben geceler boyu penceremden denizimi gözledim
Ve de 4 duvarımda yalnız kaldığım vakitler pencerem benim 3. gözüm oldu
Tüm dünyayı onunla izledim

Kimi zamanda gizledim hislerimi
Çünki paylaşmamak istedim
Yıllar boyu öfke kusamadığımdan
İçime attıklarımdır psikolojimin sebebi

Antidepresanlara değil kağıt kaleme yanaştım
Ben her gece göğsümü kalemle ikiye böldüm ,
Zaman zamanda düşüncelerimi kararttım.
Sözde ne hissettiysem , içimden ne geçtiyse yazdım
Ama ben hiç göremedim yazı
Ya soğuk kış gecelerindeydim ya da yapraklarına sevdalandığım o son baharın ufkunda saplı kaldım.

Bi sabah alıp oltamı Keçiören sahilinde balık tutmayı düşledim
Ne kadar geniş düşündüysem o kadar saçmaydı düşlerim.
Sorunlarım var benim. Tepeciklerle dolu düzlerim
Zaman zamanda aşamadım tepeciklerimi geçmişimi izledim.

Maddiyata vuracak olursak muhtemelen 6 kuruş etmezdi
Hayallerim , umutlarım , hislerim..
Ama bi kez dahi solumuşsanız o sahili
Hissetmişseniz iliklerinize kadar
Ve bir daha ne zaman soluyabilecehiniz meçhul ise
İşte o vakit siz denize o size aşık ,
Olmuşsunuz demektir.