Dirlik ve düzenlik için,
Birlik ve bütünlük için,
Yanmaktaysan için için,
Esirgeme son sözünü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


Kırık gönlünü toparla,
Işık tarafınla parla,
Bütün imkânını zorla,
Aç uygarlığın önünü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


Senden yana sana göre,
Çözümlere ere ere,
Dünyaya ders vere vere,
Tamlaştır özgürlüğünü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


Öz özüne gerçek derman,
Gafletin en büyük düşman,
En başta kendine uyan,
Kaçırma son gürlüğünü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


Kimler seni soydurduysa,
Kim yerinde saydırdıysa,
Kim çuvala koydurduysa,
Yanılıp unutma dünü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


Kanma boş vaat yalana,
Uyma çul-çapul talana,
Destek ol çözüm bulana,
Sav baştan maymun türünü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


İşsizlik baştan gitmeli,
İş bulsan para yetmeli,
Ocak dediğin tütmeli,
Yad’a yâr etme ömrünü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


Çok süründün yetti dünden,
Canına taak etti dünden,
Kalk borusu öttü dünden,
Artık belirle yönünü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


”Dil”de, “düş”te, “iş”te birlik;
Birliktedir bütün dirlik;
Kurmak için beraberlik
Değerlendir her gününü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


AB’alı ABD’alla ortak
Yapılan işlere bir bak !
O’na kazanç, bize tuzak !..?
Çevir kalleşten yüzünü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


Çağ aşmaksa emelimiz,
Güçlü olmalı elimiz;
Dinle, ne der bamtelimiz:
Savur miskinlik külünü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


Geçmişten ders alıyorsan,
Hainler kim (?) biliyorsan,
Zorlu kuvvet diliyorsan,
Uyar kalbi, aç gözünü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


Eyy Türk, gücünü bil artık !
Epey ağladın gül artık !
Ayıl, kendine gel artık !
Anla, kavganın özünü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


Türk Dünyası birleşmeli,
Dallarımız gürleşmeli,
Tutsaklar özgürleşmeli,
Dinle kükreyen gönlünü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


Bu iş, milletler arası
Onur, gurur, ar dâvası,
Türk’ün itibar dâvası,
Dost düşman saysın ününü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


Eyy Türk-oğlu depren, davran !
Öğün, çalış, güven, kıvan !
Gayret kemerini kuşan,
Vakt erişti, tam da günü,
Vur çağa Türk’ün mührünü !


YUSUF BİLGE