hiçbir vasıfı kalmadı gün doğumlarının
dudaklardan döküle duran günaydın kelamının
gökyüzünün aydınlığı bir nevi düşmanım
çünkü katran karası geceler gönlüme daha yakın

içimde yoksullaşan hislerin tam tercümesi
gözyaşından körleşen gözlerimin kusursuz resmi
yaşadığım acıyı saklaya bilen eşsiz yarenim
geceler, yaşamak adına kullandığım tek saat dilimim

hem şehrin bu vakitte sukut içinde oluşu
hemde adımlarımın yalnız başına bulunuşu
biraz daha benimsetiyor gecelerin ruhunu
ve bir manada törpülüyor acının gözyaşı oyununu

yar dediğim kadının kelamsız tasarladığı adımları
ve bu tasarı ortağının gün doğumu oluşu
gökyüzünün aydınlık olduğu her anı acı
geceyi ise bu acıdan tek kaçış yaptı

bana mı yazıklar olsun yoksa ona mı
bir ismi var iken neden koydum aşk adını
ve neden yaşattı bu anlamsız ayrılığı
ki artık her şey bana uzak tek yakınım gece yarıları