çehresini yazdım zamanın
dolu dolu
yalın yalın
yalnızlıkların
umuda boş
umuda hoş
kahırlara inat..
tepelenirken üzerinde
tökezleniyor sevda dedikleri
aşka nispet,
dört gözle yollara düşen bakışlar
hasrete mahkum
özleme niyaz..
yangınlar da tutuşmuş gönül
geçiremiyor söz
kalbin yürekte ki sellerine,
akıyor
rotası mechul
belli olsada adres..
bekleme boşuna hiç
dumansızlık var kaderinde
dermansızlık dertlerinde..
yoklukları oynuyor seda
sessiz feryatlar da..
kaldırımlar can fışkırıyor
ruhun boş kovanların
da..
yad ellerde sen
çıkmaz sokaklar da ben,
karalara bulanmış bulutlar
mavileri saklarken
gerisinde..
tek şansı yağmur
açılması için göğün yüzü,
gülmek için
gülebilmek için..
itmek için elinin tersiyle
gazabın taksiratını,
bir daha
hiç bir zaman
göz göze gelmeme umuduyla,
yeşermesi
için
sonbaharım da baharlarımın...

(Berlin,01.06.2015)

Talat Özgen