Geçer elbet
Nereye baksam seni değil yalnızlığımı görürüm bir süre sonra
Hiç kimsenin yüzü seni andırmaz
Hiç kimsenin sesi seni hatırlatmaz
Kokunu da unuturum
Yaşattıklarını da
Belki dibe vurma sanatında ödül alırım ama
Unuturum eninde-sonunda
Cesaretimi kaybederim,ümidimi kaybederim
En önemlisi sevgiye olan güvenimi kaybederim ya
Olsun
Ne gelene ne gidene eywAllahım olur bundan sonra
Çünkü ne gelen senden ağa , ne giden senden paşa

Geçer elbet
Görmekten kaçındığım manzaralardan uzak yaşarım en fazla
Ne el ele sevgililer , ne bir yastıkta kırk yılı devirmiş eşler
Hayal kurmayı tıfıl aşıklara hediye ederim
Beklemeyi kara sevdalılara
Payıma düşen yalnızlığı sırtlanırım bir güzel
Düşerim kabullenmişliğin ağzını bıçak açmayan yollarına
İzlerini silerim,sözlerini silerim,gözlerini silerim
Yalanlarını , ihanetlerini ,vurdum duymazlığını silerim
Tüm bunlar yetmezmiş gibi bir de seni soranlara “unuttum” diye yalan söylerim
Olsun
Nasıl olsa her “unuttum” yalanının ardı binlerce iç kanamalı hatıra
Her “bir gün bir yerde karşılaşır mıyız …?” ihtimali kalp krizi geçirtmeye yeterli dozda … 01/06/2015 Can Çalışkan