Mavi bir alaz düştü bahçeme
O eriyip yiten zamanın
Kalan külleri savruldu avuçlarımdan
Kavruldu ellerim,tutuştu, yandı,
Gün sarısı yanıklar kaldı arda
Yağmur bile dindi acısından
Güller tutuşup soldu
Akrebinden ırayalı yelkovan
Zaman demirledi kaldı o vakitte
Zaman inadına mıhlandı
Ve gece çıktı sahneye
Vura kıra esir aldı her yanı
Işığı boğdu,sokaklar artık soluk alamıyordu
Krallığının hükmüne aldı dip bucağı
Saltanatına nedensiz niçinsiz teslim aldı
Sağır eden ayaz uğultuları
Ayanboğur yangınları
Mevsimsiz göçler
Vakitsiz sözler…
Dizildi peşi sıra
Heceler düştü ağzımdan
Cümle olabilmekten aciz
Heceler…
Delik… deşik…
Bölük …pörçük…
Kan gölü!
Boğuldu cümleler
Harfler nefessiz…
Tıkılıp kalan bir nefes bağrımda
Canımı zorlar oldu
Dirhem kadar gülmek de mi çoktu
Ertesinde ertelenmiş hayatların
Kim suçlu kim borçlu!?